Twee decennia lang werkte Nicolas Dewitte achter de schermen van de parfumwereld, samen met enkele van de meest gerenommeerde neuzen van zijn generatie. Maar op een dag werd creëren geen keuze meer, maar een noodzaak. Zo ontstond Chambre52, een poëtisch parfumhuis, geboren uit hotelkamers, herinneringen en ontmoetingen. In dit openhartige interview vertelt Nicolas over het ontstaan van zijn merk, het creatieve proces achter zijn eerste composities en hoe parfum voor hem een vorm van zelfacceptatie en verbinding is. Een gesprek over schoonheid, nostalgie en de kracht van verhalen in vloeibare vorm.
Wat was het moment waarop je wist dat je je eigen parfumhuis wilde starten?
Ah, dat is een mooie vraag. Ik denk dat de wens om mijn eigen merk te lanceren al leefde sinds ik twintig jaar geleden in de parfumwereld terechtkwam. Maar ik moest een bepaald punt in mijn leven bereiken waarop creëren geen keuze meer was, maar een absolute noodzaak werd.
Waar staat Chambre52 voor, en wat onderscheidt het van andere parfumhuizen?
Chambre52 verwijst naar een specifieke hotelkamer in een bijzonder hotel in São Paulo. Ik verbleef daar een paar weken, en die kamer werd een plek van introspectie, inspiratie en verbinding. Het merk is ontstaan uit het verlangen om verhalen te vertellen, momenten uit mijn leven, gevormd door ontmoetingen met nieuwe mensen en culturen. Chambre52 is meer dan een parfumhuis. Het is een universum, een ruimte waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, verbinden en betekenisvolle ervaringen kunnen delen.
Kun je ons meenemen in het creatieve proces achter je eerste parfum?
Schrijven is altijd een passie van me geweest, romans, korte verhalen. Voor Chambre52 schreef ik zes lange verhalen, elk gebaseerd op een moment, een emotie, iets wat ik heb beleefd in hotelkamers in de afgelopen twintig jaar. Die verhalen werden vertaald naar geurcomposities in samenwerking met een briljante nez. Het proces duurde ongeveer twee jaar, van verhaal tot parfum.
Hoe gebruik je parfum persoonlijk in je dagelijkse ritueel?
Overdag draag ik zelden parfum. Ik breng zoveel tijd door met het ruiken van grondstoffen en het verkennen van nieuwe richtingen dat het mijn zintuigen zou verstoren. Maar 's avonds is het een ander verhaal. Ik houd van dat ritueel, minstens vijf sprays op de hals en borst. Welke geur ik kies, hangt af van mijn stemming. Vanavond wordt het Tobacco Memories.
"chambre52 is ontstaan uit het verlangen om verhalen te vertellen"
— nicolas dewitte
Wat betekent schoonheid voor jou op dit moment in je leven?
Voor mij is schoonheid tegenwoordig zelfacceptatie. Het is nauw verbonden met de essentie van deze uitzonderlijke parfums. Een nicheparfum dragen is een krachtig gebaar. Het is een statement, een bewuste keuze. Je omarmt wie je bent en deelt dat met de wereld om je heen. Die vorm van zelfvertrouwen maakt iemand echt mooi.
Welke geur roept bij jou pure nostalgie op, en waarom?
Ik keer altijd terug naar Tobacco Memories. Het werd gecreëerd als een subversief souvenir, een licht rebelse knipoog naar het verleden. Ik denk aan vrienden die eindeloos rookten, een glas Old Fashioned of twee, luidruchtige muziek, mooie jongens en meisjes, die onvergetelijke nachtmomenten die leken alsof ze nooit zouden eindigen. Het is een geur doordrenkt van herinneringen.
